Trzpiennik Olbrzymi – zakres występowania

Trzpiennik Olbrzymi (Urocerus gigas) to największy ze szkodników drewna obrobionego. Samica trzpiennika dorasta bowiem do 5 cm długości. Trzpiennik występuje na terenie całego kraju i całej Europy. Preferuje żerowanie w drewnie iglastym ze szczególnym upodobaniem w świerku. Trzpiennika w przyrodzie atakują głównie drzewa osłabione, obumierające i świeżo ścięte, w tym karczowiska. Dodatkowo trzpiennik sam potrafi wprowadzić specjalną substancję do drzew doprowadzając do jego obumarcia.

Trzpiennik - rozwój

Dorosły trzpiennik owad ma charakterystyczne żółte czułku i żółto-czarne ubarwienie ciała. Dorosłe trzpienniki żyją kilka tygodni. Samiec osiąga od 1cm do 2,5 cm, zaś samica osiąg od 2cm do 5 cm długości. Swoim wyglądem przypomina nieco szerszenia. Samica trzpiennika ma długie pokładełko które w celu złożenia jaj wbija (a raczej z uwagi na budowę pokładełka wwierca się) w drewno. Składa do 350 jaj. Dodatkowo składaniu jaj towarzyszy wprowadzenia zarodników grzybów które to grzyby porastają potem ścianki drążonych chodników i którymi odżywiają się larwy. Trzpiennik lawa żeruje w drewnie zazwyczaj 1-2 lata po czym przechodzi stan poczwarki a w końcu przekształca się w dorosłego owada. Dorosły owad potrafi przegryźć drewno, płytę k-g, płytę osb czy nawet ołowianą pokrywkę. Larwy trzpiennika osiągają do 40 mm długości.

Trzpiennik Olbrzymi Zwalczanie

Trzpiennik Olbrzymi najczęściej żeruje w ścianach i drewnie konstrukcyjnym domów z bala. Drąży w nich kanały ok 40 cm długości i jest źródłem zagrzybienia związanego ze składaniem jaj i przyszłym rozwojem larw i w ten sposób niszczy drewno. Trzpiennika spotkać można także w innych elementach i przedmiotach drewnianych oraz meblach. Najlepszym sposobem na zwalczania trzpiennika jest fumigacja inaczej gazowanie domu, drewna, budynku z uwagi na wszechstronność i skuteczność tej metody. Mniej skutecznym sposobem ale często wykorzystywanym jest impregnacja owadobójcza drewna. Przy zastosowaniu impregnacji trzeba zwrócić uwagę na ograniczenia związane z dostępem do drewna (zabudowa i brak dostępu) oraz pokrycie drewna powłokami (lakier, lazura, itp.), co często uniemożliwia lub utrudnia skuteczne przeprowadzenie zabiegu na zwalczanie szkodników drewna tą metodą.